ایران را گره به گره بافتم
چشمها را کمسو میکند و مهرههای کمر را میساید. ساعتها نشستن پای دارقالی، صبر و انگیزه زیادی میطلبد. قلاب، سیخ پودکشی، دفتین، قیچی و دار، ابزار است و آنچه یک قالی را متمایز میکند، دستان هنرمند قالیباف است.
استاد علی ذریه حبیب تبریزی قالیبافی است که به بافت روی دار کفایت نکرده و 20گره را برای بافت قالی کافی ندانسته. آثار حجمی او، دیدنی است. میتوان روی حجمی از تاروپودها دست کشید. به بهانه آخرین اثر وی که یک تابلوفرش ارزشمند است به سراغش رفتیم؛ تابلوفرش ایران که برای بافت آن، 6دهه تجربه پشتوانه شده است و دلی پرامید. سعی کرده از تمامی نمادهای ایرانی در این تابلوفرش استفاده کند؛ از آرش کمانگیر گرفته تا رستم و سهراب، از منشور کورش گرفته تا شعرای نامدار. حرم امام رضا(ع) و حرم حضرت معصومه(س) را برجستهتر بافته است تا در نگاه بیننده، جلوه کند. میگوید: حرمهای شریف را با نخ ابریشم بافتهام.